Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

habaila1 iz eskuz birarazten den larruzko uhala, arma gisa harriak jaurtitzeko erabiltzen dena.

Habaila berri bat hartuta sorora joan nintzen, parrokiako zuhaitzetako antxetei eta arrokei harrika egitera.  Koro Navarro   «Artistakume baten erretratua» - Dylan Thomas, 1999 - 49. orr.

Askatu zituzten beren habailak eta han hasi zitzaizkion belarri ondoan ziztuka ukabila adinako harri kozkorrak.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 57. orr.

Eskua zorroan sartu, harri bat atera, habailaz jaurti, eta bekokian jo zuen filistearra.  Jose Antonio Mujika   «Agindutako lurraren bila II», 2002 - 51. orr.

Orduan habailarekin harri bat jaurti zion.  Martin Anso   «Elezaharren bidetik», 2004 - 39. orr.

Urrutira jaurtitzen dut, habaila batez harria bezala.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 256. orr.

Zure etsaien biziak, aldiz, jaurtiki egingo ditu, harria habailaz bezala.  Elizen arteko biblia   1 Sm 25,29

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus