Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

guru 1 iz maisu edo nagusi espiritual hindua.

Santu bat da, guru bat, jenio bat.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 64. orr.

Astebetea emana zuen bere guruarekin, erlijio maisu-arekin.  Gotzon Garate   «India harrigarria», 2001 - 195. orr.

2 hed

80ko urteetako guruak eta garai hartako psikoterapeuta pop haiek.  Berria - Gaiak   2004-03-31

Guru sos-harrapatzaileren baten eskutik aztikerian.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 363. orr.

Arima espainolaren guruak benerazio handienaz gurtzeko.  Joxe Azurmendi   «Espainiaren arimaz», 2006 - 277. orr.

Kraftwerk, musika elektronikoaren gurua.  Berria - Kultura   2004-04-30

Hainbestean ikusiko nuen neure burua sexuaren guru edo bilakatua; ez, ordea, bakterioen sexuarena.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 73. orr.

Cahiers du Cinema aldizkariko guru-ek.  Berria - Harian   2005-09-15

-Gora gure guru ah!     «Kuskue tanden», 2004 - 127. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus