Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
Uztail hondarreko eguzkiaren ferekan, belar guriak lekua kendu dio han arroka gorriari. Aingeru Epaltza «Lasto sua», 2005 - 63. orr.
Belartza gurietan. Xabier Amuriza «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 47. orr.
Lepoalde zuri eta guria bistaratzen zitzaiola. Unai Iturriaga «Berandu da gelditzeko», 1999 - 227. orr.
Masail guriko kupido txiki batzuk ageri ziren. Karlos Zabala «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 62. orr.
Goizuetan, jeneralean ardia baino larrixeagoa eta haragi gehiagokoa, baina oso nekez, orain bezala, bildoski guria. Patziku Perurena «Trapuan pupua», 2001 - 228. orr.
Zekor guri eta gizen bat aukeraturik. Elizen arteko biblia Has 18,7
Liburuaren azal guria haztatzen segitu zuen. Edorta Jimenez «Sukar ustelaren urtea», 2004 - 35. orr.
Joxemarik eta Mikelek burusi eta kuxin guriak zabaldu zituzten lurrean. Aitor Arana «Onan», 2000 - 132. orr.
Zalutasun zabarrez bota zuen gorputza kotxeko bigungarri gurien gainera. Jose Morales «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 502. orr.
Matalaz mehe eta guriegia. Eneko Bidegain «Anbroxio», 2002 - 190. orr.
Sade Adou, gure ametsetako emakumea, egur gurian tailaturiko jainkosa. Eider Rodriguez «Eta handik gutxira gaur», 2004 - 79. orr.
Hunkiari dagozkionak Gogorrak dira edo Guriak, Latzak edo Leunak, eta horrela. Piarres Xarriton «Etika» - Spinoza, 1997 - 115. orr.
Desarra gozo baten gisara eragin zidan haren larru-azalaren uki guriak blusa baporetsuaren ehun mehearen azpian. Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 169. orr.
Zakur bat zeure ondotik igarotzerakoan, begiratu guria egiten al diozu? Gotzon Garate «Zakurra, zeure laguna», 2002 - 7. orr.
Oihukatu nuen boz guri eta amoltsuz [...]. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 273. orr.
Lodia baino gehiago, gizena zen, borobila, guria. Bernardo Atxaga «Groenlandiako lezioa», 1998 - 103. orr.
Ene! zelako jainkosa-bularrak, zelako izter leun eta guriak. Juan Martin Elexpuru / Bego Montorio «Filosofia apaingelan» - Sade, 2001 - 165. orr.
Txupa kenduta bular guriak nabari zaizkio, ez handiak ere, baina bai ongi biribilduak, dardara zaluxkoak. Pako Aristi «Urregilearen orduak», 1998 - 66. orr.
-Ba nik nahiago handi-handiak eta guri-guriak. Jon Arretxe «Ostiralak», 2000 - 86. orr.
Katu eta txakur lodi-lodiak baizik ez zituen ferekatzen, bizkar biribil guriek bihotzeko poza ematen zioten. Karlos Zabala «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 101. orr.
Jan-uztea jakietan, gehiegikeria uzteko, bitara eduki daiteke: bata, jaki lodiak jaten ohituz; bestea, guriak badira, gutxika janez. Patxi Altuna «Gogojardunak» - Inazio Loiolakoa, 2004 - 129. orr.
Itxaropenaren eztia dastaka, geroaren jaki gozo eta guriak amets, Maastricht deitzen den hirira iritsi zen. Felipe Juaristi «Airezko emakumeak», 2003 - 51. orr.
Azaloreen mami zuri guriak ernamuintzen ziren. Karlos Zabala «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 38. orr.
Uztail hondarreko eguzkiaren ferekan, belar guriak lekua kendu dio han arroka gorriari. Aingeru Epaltza «Lasto sua», 2005 - 63. orr.
· Noeren uholdeak lur guria eraman baitzuen eta mendia larrutua utzi. Aurelia Arkotxa «Septentrio», 2001 - 79. orr.
Lur gurietatik urrun / izango duk etxea, / zeruko ihintzetik aparte! Jose Antonio Mujika «Agindutako lurraren bila I», 2002 - 75. orr.
Guriago jokaturik bertzeekin. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 257. orr.
Hari ene gogoaren argia / Ezpainen gozoa / Bularren guria. Michel Oronoz «Oilandoiko ermita», 2001 - 142. orr.
Gero arkume izter gazitu bat, gozokia bezain guria. Josu Zabaleta «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 139. orr.
Haren hatsa haizearen hatsa zen, eta haren azala, berriz, guri-guria zen, haur jaioberri batena iduri. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 552. orr.
Joan omen zen behin harengana Donostiako jauntxo bat, familia karlistakoa, ojalatero deitzen zituztenetakoa, potzolo-potzoloa eta guri-guria. Koro Navarro «Zalakain abenturazalea» - Pio Baroja, 2006 - 142. orr.
Ikatz guri-guria zaukak horrek hanka artean, ikatz guri-guria, zera! Juan Kruz Igerabide «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 68. orr.
Aurpegiko azala, berriz, esnetsu eta guri-guri omen du, urteotan guztiotan eguzkiak jo ez duelako. Gotzon Garate «New Yorkeko kronika beltza», 2004 - 26. orr.
Izarapean batzen ninduengoxo-goxo, guri-guri, kontu kontari lokartu artepasatzen ziren ordu bi, Txanogorritxo zein txerritxoakedota Edurne Zuri. Berria - Kultura 2004-11-02
Berriz eseri zen guri-guria, bere besaulkiaren gainean bermatua. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 414. orr.
guri guri (4); guri guria (7) janari guriz (3)