Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

guraize (ETCn 745 agerraldi) iz ebakitzeko tresna, erdialdean giltzatzen diren eta mutur batean ahoa, eta bestean behatzak sartzeko begia dituzten altzairuzko bi xaflaz osatua. ik artazi ; aiztur.

Guraizeak zorroztera edota lapiko zahar baten ipurdia konpontzera etorritako gailegoren bat.  Iñigo Aranbarri   «Hitzak eta giltzak», 2001 - 70. orr.

Egunkari bateko txatalak ebakitzen hasi zen guraizeekin.  Harkaitz Cano   «Pasaia blues», 1999 - 168. orr.

Buruan geratzen zitzaion ile apurra moztu zuen guraize batzuez.  Josetxo Azkona   «Patata soro bat», 2004 - 126. orr.

Aitaren jakaren azpiko oihalari ebaki bat egin nion guraize batzuekin.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 55. orr.

Abernathyk hesola bat sartu zion bihotzean txakurrari, eta ondoren, lepoa moztu zion kimatzeko guraize batzuekin.  Berria - Gaiak   2004-06-05

Juanek bizarra txukundu zion arrebaren guraizeekin, eta ilea erro-errotik moztu ardientzako guraize baldar batzuekin.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 273. orr.

Benetako guraize genetikotzat har zitezkeen.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 29. orr.

Geuk, abertzale askok mentatu zuten zuhaitz zaharren adarrari txortenak zitalkeriaren guraizeekin moztu dizkiogu, gure adurrezko lanbroarekin baratza erneak antzutu ditugu.  Jokin Urain   «Errotarria», 2006 - 56. orr.

Morroi bat, nahiz kalerako nahiz lur lanerako balio zuena, zalditzarra zelatzeko nahiz kima-guraizeak hartzeko prest zegoena.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 15. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

eta guraizeak (5)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus