Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Izaki gorpuzdunen munduan.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 155. orr.

Zeru-lur horiek baino lehen bazen sorkari gorpuzdunen bat.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 255. orr.

Substantzia gorpuztuna mugagabea baldin bada.  Piarres Xarriton   «Etika» - Spinoza, 1997 - 61. orr.

Mundu gorpuzdunaren aldaketa orotan materiaren kantitateak aldagaitz dirau.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 36. orr.

Ez du Jaungoikoak gorputzez sentitzen, animalia gorpuzdunek bezala, ez baita bera gorputz eta arimazkoa.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 334. orr.

Natura hau bikoitza da, edo natura pentsalaria edo natura gorputzduna.  Jenaro Garate   «Gizakia maitagogoa da», 2001 - 15. orr.

Gogoaren izaerak, beraz, gorpuztun behar du, gorpuztun azkonen zauriekin min hartzen baitu.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 177. orr.

Gorpuzduna nahiz gorpuzgabea dela esan, arimak bere izaera propioa dauka.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 390. orr.

Jainkoa, aingeruak eta arimak gorpuztunak edo gorpuzkiak direla uste dutelako.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 67. orr.

izaera gorpuztuna (3); substantzia gorpuztuna (9)