Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

gonbito (ETCn 175 agerraldi; orobat bonbito g.er.) iz oka egitea.

Kopa hautsi bat, gonbitoz edo kremaz betea.  Koro Navarro   «Artistakume baten erretratua» - Dylan Thomas, 1999 - 137. orr.

Brastakoan hasiko da Marta botaka, gonbito batzuk bien gainera ere erortzen direla.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 159. orr.

Erasotzaile taldea ere ezbaian gelditu zen, eta beraietako batek makurtu eta gonbito larria egiten zuela ikusi zuen Fionnek.  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 105. orr.

Pentsaturik bazkariak ez diola onik egin, gonbito-poltsaren bila hasi naiz aurreko aulkiaren zorroan. edaten segituz gero, berriz, luze baino lehen etorriko zait goragalea, gonbitoak, gorputza porru eginda geratzea.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 195. orr.

Kaka eta bonbitoen usaina oso fuertea zen.  Pablo Sastre   «Eguzkipekoak», 2003 - 254. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

eta gonbitoka (5); gonbitoka hasi (7); gonbitoka hasi zen (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus