Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

goitu, goi(tu), goitzen 1 da/du ad gainditu.

Lehen harremanean solaskidearena baino goragoko maila bat zeuretzea edo zeuretzat irabaztea komeni da: ezarian irabazi, hala ere, onez onean, hura uxatu edo eta nabarmenegi goitu gabe.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 253. orr.

Izuerditan hasi zen gero eta gorriago, goitu egin zitzaizkion odolak eta tunpalahara erori zen pultsuak saltatuta.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 228. orr.

Bide horren egiteko lau oren behar da, ttoko-ttoko ebiltez, eta 770 metrako petigora bat goitzekoa da, gogorrena ürrentzean delarik.  Herria   2004-05-27

2 goititu.

Harrizko karratu handia lurrezko hesi batek goitua, oraindik ere zutik han eta hemen, belarrak estalia.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 150. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus