Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

goiargitu, goiargi(tu), goiargitzen 1 du ad goiargia eman.

Musa jainkozkoak, nabari dut goiargitu egiten nauzuela.     «Legeen espirituaz II» - Montesquieu, 1999 - 9. orr.

Airean hegaz doan lerro luze baten tankera hartu duzue, eta lauoinka bizian zoazte Jainkoak goiargiturik!...  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 360. orr.

-Goiargituko naute.  Karlos Linazasoro   «Ez balego beste mundurik», 2000 - 102. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Poeta goiargitu horietako baten orri gogoangarriak.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 376. orr.

Nazi sinesgogor goiargitu hauek ez zekitek kontu hauetaz!  Fernando Rey   «Paradisuko Almanaka» - Gianni Celati, 2005 - 124. orr.

Makarroi erreen usainak eten dizkio gogoeta goiargituok, eta ekarri du berriro errealitatera.     «Kuskue tanden», 2004 - 31. orr.

Zutik jaiki zen, luzatu zuen besoa goiargitu bat bailitzan, eta durundizko ahots batez esan zuen: [...].  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 71. orr.

Singerren liburuetan aurkitzen diren pertsonaiak oso xelebreak izaten dira askotan: goiargitu-usteak, atzeratuak, pertsona bitxiak.  Koro Navarro   «Zortzi kontakizun» - Isaac B. Singer, 2002 - 10. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus