Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

frustratu, frustra, frustratzen 1 du ad (norbait) espero duena gabe utzi.

Nolabait ere anekdota hondatu izanak ez ninduen frustratu.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 116. orr.

Aitortu behar dut harreman estuagoa izateko aukera gal nezakeela ikusita, frustratu samar sentitu nintzela.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 353. orr.

Gizona nahiz emakumea gaizki, frustraturik eta errudun sentitzen dira.  Luis Elberdin   «Sexua noiznahi», 2005 - 195. orr.

Ea ideologia horrek zoriontsuago egin gaituen edo jazarri, frustratu, kulpabilizatu eta mindu egin gaituen.  Luis Elberdin   «Sexua noiznahi», 2005 - 260. orr.

2 huts egin, zapuztu.

Bat-bateko bulkadak izaten zituen eta erasoraino iristeko moduko amorrazioa sentitzen zuen haiek frustratutakoan.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 248. orr.

3 (era burutua izen gisa)

Bere gaztetako amets eta desio frustatuak kontatu zizkion.  Jasone Osoro   «Korapiloak», 2001 - 118. orr.

Bazkalondoan Hidalgorekin ikusi dut solasean hiltzaile frustratu hau preso komunen patioko sarreran.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 66. orr.

Aurreiritzi asko dagoela kritikarien inguruan, ez dela egia guztiak idazle frustratuak direnik.  Iban Zaldua   «Itzalak», 2004 - 169. orr.

Artean ez zutelarik aurkitu beren debozio frustratuarentzako objektu alternatiborik.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 362. orr.

Frustratu sexual gisa kontsideratua izateko gutizia izpirik ez neukalako.  Itxaro Borda   «%100 basque», 2001 - 178. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

frustratu bat (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus