Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

forjatu, forja(tu), forjatzen 1 du ad metalez mintzatuz, jo.

Armak eta ezkutuak forjatzeko zuen iaiotasuna.  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 15. orr.

Eskuz forjatutako burdinaren erritmoan.  Anton Garikano   «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 155. orr.

Barbaroek ezingo zuten inoiz eraginkortasunez erasorik egin zibilizazioaren armategietan forjaturiko armak erabili gabe.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 146. orr.

Orduan pentsatu zuten metal haiek, sutan urturik, gauzen edozein forma eta itxura har zezaketela eta, forjaturik, punta edo aho bihurtzeraino zorroz eta mehe zitezkeela.  Xabier Amuriza   «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 377. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Altzairu forjatua, aluminioa, kobrea. Beirazko eta burdina forjatuzko atetik.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 258. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus