Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ezkeldu, ezkel(du), ezkeltzen 1 du ad begiez mintzatuz, okertu.
Osasun kalea irakurri ahal izan nuen, begiak ezkeldu eta idazpuru batean. Inazio Mujika Iraola «Gerezi Denbora», 1999 - 78. orr.
2 okertu.
Lo-gutizia izugarriak sareetara tirriatzen zuela zirudien eta, buru astuna papora ezkelduz, tu malgua ezpainetarik isurtzen zitzaiola, zurrunga larriak eroaten zuen amatxi. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 192. orr.
Zu joanez geroztik, Euskal Herria anitz aldatu da, ez guk nahi bezainbat, baina aldatu da -kamera ezkelduz mintzatu zen Agata. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 305. orr.
Basotik arrastaka irten, gosez eta bakardadez ezkelduta, eta topatu zuen lehenbiziko atzeko atea jo zuen beltzen esparruan Wilmingtonen. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 183. orr.