Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ezabatzaile izond/iz ezabatzen duena; ezabatzen duen pertsona.
Zentsuraren tinta ezabatzailearen azpian. Edorta Jimenez «Hemingway eta euskaldunak zerbitzu sekretuetan», 2003 - 198. orr.
Erakutsi gerta litekeela ADN injektatua onkogene-ezabatzaile batetik hurbil integratzea eta horrenbestez minbizi bat eragitea. Juan Garzia «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 161. orr.
Gogoaren izu eta ilunpe honen ezabatzaile behar dute, beraz, ez eguzkiaren errainuek, ez egunaren gezi argiek, naturaren behaketak eta zientziak baizik. Xabier Amuriza «Gauzen izaeraz» - Lukrezio, 2001 - 101. orr.
Herriko Etxeak ebazpen bat onartu du ezabatzaileei zuzenduta. Berria - Euskal Herria 2006-03-01