Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

estaligabe (orobat estali gabe) izond estalia ez dena; estalkirik ez duena.

Drojki: bi gurpileko zaldi-kotxe arina, baleztaduna eta estali gabea.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 165. orr.

Gero, bagoi estaligabetan kargaturik, gatibualdi berri baterantz eraman zituzten, Buchenwald-era eta Mauthausen-era. zeren eta longaina higatua, zeinaren botoi estaligabeetan islatzen baitzen kandelen argia, lepoa gora jasota baitzeukan.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 196. orr.

Gizakiek beren pentsamenduaren aitorpena bidezki era irekian eta estaligabean azaltzeko askoz oztopo gutxiago baitute.  Ibon Uribarri   «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 257. orr.

2 (izen gisa)

1950 eta 1960etako estaligabe handiak gustatzen zitzaizkion bereziki Stepheni.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 218. orr.

3 abereez mintzatuz, estalia izan ez dena.

Hartara, ziurtatu egin zuen perla zulatu gabea zela, behor estali gabea.  Patxi Zubizarreta   «Mila gau eta bat gehiago» - Anonimoa, 2002 - 45. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus