Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

eskarmentatu, eskarmenta(tu), eskarmentatzen 1 da ad eskarmentua hartu.

Bikote guztiak erabat sinetsita egoten dira berriz gertatuko ez dela; lehenengo aldia eta azkena izango dela; eskarmentatu direla.  Luis Elberdin   «Sexua noiznahi», 2005 - 84. orr.

Eskarmenta gaitezen eulien buruan, lezioak artuz al degun moduan.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 121. orr.

2 du ad eskarmentua eman.

Honek, emaztea eskarmentatu nahian, denbora batez dorre batean giltzapetu zuen.  Martin Anso   «Elezaharren bidetik», 2004 - 163. orr.

Freskotik zebiltzan, hango pagope ilun ezkutu haietan, Karloman harroaren gudariak harkaizpe haietan jipoitu eta eskarmentatu zituztenean.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 328. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Goi-ordokiko artzain eskarmentatuak ere bazekien horren berri: En marzo, el abrigo, nueces y pantrigo.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 108. orr.

Gaur zaharra naiz, eskarmentatua. Joyce Kanpo Arazoetako funtzionarioa zen, eskarmentatua, hezia, ekinkorra eta lurrari lotua.  Edorta Jimenez   «Hemingway eta euskaldunak zerbitzu sekretuetan», 2003 - 142. orr.

Gobernu parlamentarioa egitea, horretarako klase ertain sendo, gaitu, oparo eta eskarmentaturik izan gabe.  Iñaki Mendiguren   «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 216. orr.

Laurak abandonatu ninduenetik oso eskarmentatua nengoen.  Mikel Hernandez Abaitua   «Ohe bat ozeanoaren erdian», 2001 - 153. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus