Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

erromero1 iz landare usainduna, lore ezpaindun urdinak dituena (Rosmarinus officinalis).

Sofia etxe ondoko estalgunearen gerizpean dabil usain-belarrak muselinazko poltsatxoetan sartzen, mendafina eta erromeroa batez ere, gogokoen dituenak.  Patxi Iturritegi   «Behi eroak», 2003 - 109. orr.

Atea ireki, begiak itxi, hamaika usain-belarrek perfumatutako airea biriketaratu -ezkaiak eta erromeroak, salbiak eta errudak, izpilikuak eta berbenak-, besoak zabaldu... eta mundua bere besoetan zeukàn haur txiki bat zela iruditzen zitzaion.  Joan Mari Irigoien   «Ipuin batean bezala», 2002 - 55. orr.

Erromeroa hozkila da eta etxearen leku eguterenean jarri ohi da, eguzkiak berotu dezan.  J.M. Olaizola "Txiliku"   «Bizitza eredugarriak», 2006 - 147. orr.

Herritik hurbil bazen mendi bat zuhaitzik gabe, Teso deitzen ziotena, harritzaz osatua, arrakaletan estrepak, erromeroak eta izpilikuak sortzen zirena. Bardeako mendietan xarbota eta erromero basaren biltzea.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 157. orr.

Ohitura handia izan da Euskal Herriko baserrietan erromero landare bat edukitzea.  J.M. Olaizola "Txiliku"   «Bizitza eredugarriak», 2006 - 147. orr.

Lehenbiziko postuan gelditu, hamar zentabo erromero-hosto erosi, eta itzuli egin zen.  Juan Garzia   «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 119. orr.

Erromero sortatxo triste hau hamar zentaboan.  Juan Garzia   «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 119. orr.

Debekatutako sendabelarren artean daude, mihura, mandragora edo urriloa, basa erromeroa, heliotropoa, eta Estatu Batuetaik ekarritako erregaliza.  Berria - Gaiak   2004-02-07

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus