Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

errekaitu (orobat errekeitu) 1 iz ipar hornidura.

Zenbait errekaitu eman genizkien, ia horrekin konformatzen ziren.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 93. orr.

Errege Jaunak ezarri duen erreinuetan eta Erroman ere, zerbitzu handiak egin dizkizun gizona izan delakotz eta gorago igaiteko heina eta kardinale kargua jasateko doia errekaitu baduelakotz jadaneko.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 195. orr.

Arrakasta honen ondorioz, arratsalde partetik, txosna ainitz errekaiturik gabe egon dira: publikoari gure barkamenak egiten dizkiogu, eta 2004. ediziorako ernaiagoak izanen girela segurtatzen diogu.  Herria   2003-05-22

· Hango ura, kimikari onek behar bezalako errekeituz horniturik, kutsu tzar guzien kentzeko, ximenki prestatua bide da.  Marzel Etxehandi   «Alemaniara deportatua» - Grégoire Joannateguy, 2003 - 41. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Garai haietan, menturazale, txerpolari, errekaitu-saltzaile, buhame, ijito eta mota guztietako petral saldoek mukuru betetzen zutela Amazonian sartzeko atari zen San Oximoron herria.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 15. orr.

Ondoren dendaren atzeko aldean desagertu zen, errekaitu-arsenal batez horniturik agertzeko berriz: kutxa, liburu, lupa, palmer itxurako metalezko tresna txiki bat...  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 60. orr.

3 irud/hed

Gaixo Joanes nioen, baina deabruen errekaitua izana zen laurogei urtez.  Itxaro Borda   «%100 basque», 2001 - 98. orr.

4 arta, ardura.

Cultus laborea, laborantza da; baita zainketa, zaintzea, arta, errekaitua ere; eta janzteko era ere bai.  Askoren artean   «Filosofiako gida», 2004 - 296. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus