Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
erpuruerpindu, erpin(du), erpintzen 1 da ad erpinago bihurtu.
Sagain-Zelaitik aurrera, bidea erpindu egin da. Txillardegi «Labartzari agur», 2005 - 83. orr.
Takoien gainean hankak goi, gona laburretan ipurdia erpindurik, aldakak zabal, gerria estuago guran, bularraldea tente hanpaturik, lepoa garondorantz luze. Edorta Jimenez «Europako mugetan barrena», 2000 - 150. orr.
Joseluk ezjakintasunezko imintzioaz kizkurtu zuen gorputza, eskuak paraleloan goratuta eta sudur-ezpainak kopeta aldera erpinduta. Josu Landa «Odolbildua», 2002 - 166. orr.
2 irud/hed
“Nola deitzen diote zuen aitari?”, moztu zion Josebak. “Nola? Esan ezak hik”, erpindu zen Martin. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 81. orr.
