Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
erosotu, eroso(tu), erosotzen da/du ad eroso egon, eroso egokitu.
Begiraiok nola mugitzen den, erosotzeko patxadarik aurkituko ez balu edo. Juan Garzia «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 74. orr.
Bero deritzan tasun nagi horretara erosotu zen, ezin atzemateko heinean berotuz lasterraldiak harroturiko airea eta lasterkariaren odola. Juan Garzia «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 302. orr.
Laburtuz, Epikurok hauxe esan nahi zizun: zeure mundualdia erosotu eta gozatu nahi baduzu, ez itzazula hazi zeure ondasun ustezkoak, zeure grina antzuak murriztu baizik. Patziku Perurena «Trapuan pupua», 2001 - 181. orr.