Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ernagarri 1 izond ernarazten duena.

Latinak itzultzeko plazer ernagarria eskaintzen zidan.  Piarres Aintziart   «Azken apeza», 2005 - 93. orr.

Edonola, jakinmina edozein beldur baino ernagarriagoa egin zitzaidan, eta laster nengoen aldameneko gelara sartzeko gertu.  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 70. orr.

Ez zegoelako inor ahots bizi eta ernagarriz "Aurrera!" oihukatuko zionik?, errusiarra irrikaz baitago beti hitz bihotz-altxagarri hori entzuteko.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 386. orr.

Australiaz eta beste munduaz iritsi zaizkidan berriak ez dira oso ernagarriak.  Antton Olano   «Fidel izan beharraz» - Oscar Wilde, 2000 - 75. orr.

2 ernegagarria

Jakinen bazenu, zeinen hots ernagarria ateratzen duen!  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 137. orr.

Epurua, laharra, elorria, basakarana eta gisakoekin batera, nekez aurkituko baituzu landare zarpazu, xalo eta ernagarriagorik.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 24. orr.

Andrési ernagarri gertatzen zaio zu Luisekin dantzan ikustea.     «Eta emakumeari sugeak esan zion», 1999 - 71. orr.

Ordura arte pentsamendu soila izan zena martxan zen, eta zorabio ernagarri baten menera geratu nintzen kulunkan, haizetan dabilen kalatxoriaren antzera.  Hasier Etxeberria   «Arrainak ura baino», 1999 - 118. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus