Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

enuntziatu1, enuntzia, enuntziatzen 1 du ad adierazi; formulatu.

"Denbora luzez goiz oheratu izan naiz" motako enuntziatu bati dagokionez, enuntziatzen duen subjektuarekiko duen harremana ez da berdina ulertzen bada elkarrizketa baten harian artikulatua edo irakurtzen bada A la recherche du temps perdu deritzon liburu baten lehen lerroan. Asko jota, eta zorionez, berriz har daitezke kontuan irakurketan berriro aurkitzen direnean; asko jota, aurki daiteke euren baitan ikurrak daramatzatela eurak enuntziatu zireneko unera igortzen dutenak.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 108. orr.

Azaldu ahal izango nituen arrazoiak [...] lehenengo pertsona singularrean enuntziaturiko argudioak izango ziren guztiak.  Joxan Elosegi   «Durduzaz eta dardaraz» - Amélie Nothomb, 2003 - 150. orr.

Ez da, halaber, nahastu behar enuntziatu baten eta enuntziatzen duenaren arteko harremana, proposizio baten eta bere erreferentearen arteko harremanarekin.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 105. orr.

Hala ere, nik uste dut erakuts daitekeela enuntziatuaren eta enuntziatzen denaren arteko harremana ezin zaiola gainjarri harreman horietatik bakarrari ere.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 104. orr.

Enuntziatuak, baita bera izen sintagmara murrizten bada ere ("itsasontzia!"), edo izen berezi batera ("Kepa!") murrizten bada ere, berak enuntziatzen duenarekiko duen harremana ez da izenak berak izendatzen duenarekiko edo esan nahi duenarekiko duen harreman bera.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 104. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

berak enuntziatzen (4)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus