Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
ekipatu, ekipa, ekipatzen 1 da/du ad behar duenaz hornitu.
Erdialdeko Amerika eta Andeetako munduen espainiar konkistatzaileek armen indarraz berehala menderatu zituzten gaizki ekipaturiko eta susmo txarrik gabeko biktimak. Iñaki Mendiguren «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 207. orr.
Gilermo Konkistatzailearen soldaduak sarmatiar kasket koniko eta ezkatazko armadura-jakaz ekipatuak daudela. Iñaki Mendiguren «Historiaren azterketa II» - A.J. Toynbee, 2000 - 339. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Hemeretzi urte bete berritan, ez zegoen denon eskueran ikasketak utzi eta, furgoneta ekipatu hura erosirik, batera eta bestera ibiltzea. «Bizia lo», 2003 - 52. orr.