Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

doilortu, doilor(tu), doilortzen 1 da/du ad doilor bihurtu.

Berrogeiak gibelera utzita ere, ez dut uste neure burua doilortzea denik bizia eman didanari ama guztiz amultsuarena jokatzera uztea.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 176. orr.

Ni oinazetu, beheititu, doilortu izana ez ote duk aski, hilobiko bakea ere nahi didak kendu?     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 500. orr.

Nik zu doilortu!     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 445. orr.

Ez litzateke bada amaren aginpidea doilortzea, ez litzateke amaren aginpidea deuseztea aginpide hori arinkeriazko jaidura baten peko ezartzea [...]?     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 337. orr.

Helduko da garaia, goizegi heldu ere, non emakume hori, bere erorikoan doilortua, ez baita niretzat emakume arrunt bat baizik izanen.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 303. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Izaki pertsegitu, doilortu, gosetu haiekin otordu miserableak konpartitzen nituen tabernazulo miserable ezkutatuetan.  Matías Múgica   «Hiltzaile baten aitormena» - Joseph Roth, 2004 - 145. orr.

Dueloa gladiadore esklabo doilortuek herriari ematen zioten ikuskizun arrunta zelako  Juan Martin Elexpuru   «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 45. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus