Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
desorraztudesoroso 1 izond erosoa ez dena.
Baina lagun desorosoa izan zen, bide batez, apetitua ireki eta gero inoiz asetzen ez zuen neurrian. Santiago Iruretagoiena «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 270. orr.
Gu elkarri besarkatuta ari ginen egiten bidea, egoera nahikoa desorosoan, baina amodioa zein gauza ederra den, besterik ez genuen pentsatzen. Josu Zabaleta «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 94. orr.
Agintariak, beste behin, desorosoa izan daitekeen informazioa ezkutatzen ari direla dirudi. Berria - Mundua 2004-09-08
• 2 (adizalgun gisa)
Ni desoroso eta urduri sentitzen nintzen. Fernando Rey «Hobe nuen etxean gelditu» - Horace McCoy, 2002 - 107. orr.
