Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

desolatu, desola, desolatzen 1 ad guztiz atsekabetu.

Hala ere erabat desolaturik ematen zuen; hala ere lasaitua hartuko zuen hura joandakoan.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 114. orr.

2 osorik hondatu edo suntsitu.

Gure ezkerretara, desolaturik ageri zen Bradshaw Range, laurogeietan zilarra eta urrea aurkitu zituzten parajea.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 226. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Inguru desolatuan alaitasun printzen eran lehertu ziren zaldi kolore bizi haiek.  Harkaitz Cano   «Neguko zirkua», 2005 - 196. orr.

Zelai desolatu batean urratsak urratsei lotuz.  Piarres Aintziart   «Azken apeza», 2005 - 90. orr.

Itsasoak pixkana jaten duen lur adarrera iritsi eta bertan geratzea, itsas hegazti desolatuaren antzera, bakardadean.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 48. orr.

Kokin-aireak harrotu zion burumuin desolatua eta bitxiki begiratu zion: [...].  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 229. orr.

Gaurik desolatuenean.  Karlos Linazasoro    «Glosolaliak», 2004 - 148. orr.

Polo aldeko bakardade izoztuetan barrena espedizio desolatu batean.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 39. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

desolatu batean (4)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus