Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

deskonposatze 1 iz multzo bat edo osotasun bat osatzen duten osagaiak edo zatiak banatzea.

Munduaren konplexutasuna molekula linealetan, erreakzio-katetan deskonposatze hori, dudarik gabe, laket zitzaion giza burmuinari, jaiotzatik heriotzara denbora jarraitu eta lineal batean mugitzen ohitua.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 105. orr.

Enperadore gabeko interregnum ikaragarri baten ondoren, elkarren aurka aritzen dira azken orduko deskonposatze-borroka batean.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 1. orr.

2 (matematikan)

Kakalardo horiek hildako egurraren erabilgarritasunaren adierazle dira haren deskonposatze faseetan.  Berria - Gaiak   2006-04-16

Gero, faktore lehenetan deskonposatze ospetsua dator: zenbaki oso bat modu bakarrean lortu daiteke (biderkagaien ordenamendua kontuan hartu gabe), zenbaki lehenak biderkatuz.     «Loroaren teorema» - Denis Guedj, 2006 - 160. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus