Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
desakreditatu, desakredita, desakreditatzen (orobat deskreditatu) 1 du ad izena kendu, entzutea kendu.
'Erlojuak desakreditatuta daude...' esango duzu. Joseba Sarrionandia «Lagun izoztua», 2001 - 399. orr.
Inspirazioa oso deskreditatuta dago gaur egun, baina gehiegizko erraztasunean sinisten dugu. Ana Urkiza «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 99. orr.
2 (era burutua izenondo gisa)
Argitasun huts horrek larrua ukitzen du [...] eta larruak ikara zolia eduki ohi du, inpresio konparaezina, pentsarazten duena jainkoen kreazio desakreditatua ez ote den izango, eszeptiko eta ateoen laidorako. Jon Alonso «Lisboako Setioaren Historia» - José Saramago, 2000 - 30. orr.