Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
dekadentismoJaltako giro burges dekadentearen literatur irudi ezin hobeak utzi zizkigun: itsas-pasealekua, txutxumutxuak, asperdura infinitua... Iban Zaldua «Traizioak», 2001 - 144. orr.
Orduak pasatu ahala, berez nahiko dekadentea zen giroa are gehiago degeneratuz joan zen. Jon Arretxe «Larunbatak», 2001 - 84. orr.
Austro-Hungariar Inperioa bezain zaharra eta dekadentea den familia baten bizitza iluna marrazten du nobelak. Berria - Kultura 2004-01-07
Italiako hiriburu izateko esperantza guztiak galdurik, neke dekadente halako bat... Anjel Lertxundi «Italia, bizitza hizpide», 2004 - 37. orr.
Ibaizabalez beste aldeko burdinazko paisaia dekadenteak logura dakarkizu. Urtzi Urrutikoeetxea «Auzoak», 2005 - 27. orr.
Ez zuen poesia dekadenterik irakurtzen. Javi Cillero «Hollywood eta biok», 1998 - 28. orr.
Neskame desatsegin bati buruzko ipuin lizun dekadente bat. Anjel Lertxundi «Ihes betea», 2006 - 309. orr.
Diktadore batek bere ihesean abandonatu eta sasiek hartutako udako etxalde dekadentea. Harkaitz Cano «Neguko zirkua», 2005 - 214. orr.
Sevillako hotel dekadente batean elkar maitatzen. Eider Rodriguez «Eta handik gutxira gaur», 2004 - 94. orr.
Haien atzean, erdi ezkutaturik, gaur dekadentetzat dauzkagun frantses-estiloko txalet aspaldikoak, beren harrizko fatxadaz eta arbelezko teilatuaz. Anjel Lertxundi «Zorion perfektua», 2002 - 141. orr.
· Hurbiletik ikusi nahi nuen hiria esaten ziguten bezain dekadentea zen, paristarrak hain biziatuak ziren. Anjel Lertxundi «Ihes betea», 2006 - 296. orr.
Adak amaneratutzat zeuzkan Danelek [...] antolatzen zituen gure festa haiek, eta ez zitzaion jolas haietako ur dekadenteetan txapla-txapla ibiltzea gustatzen. Anjel Lertxundi «Argizariaren egunak», 1998 - 33. orr.
