Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

deabrudun 1 iz deabruak harturiko pertsona.

Gogor jipoiturik eta izu-laborriak hartuta, zaldia lasterka joaten zen lau hanken eginahal guztian, deabrudun baten gisan.  Jose Morales   «Zazpi urkatuak» - Leonid Nikolaievitx Andreiev, 2006 - 30. orr.

Arratsean, eguzkia sartu ondoren, gaixo eta deabrudun guztiak eraman zizkioten Jesusi.  Elizen arteko biblia   Mk 1,32

Jesusek deabrudun mutua sendatu.  Elizen arteko biblia   Mt 9,32 tit

Jesus lehorrera jaitsi orduko, herriko gizon bat, deabruduna, atera zitzaion bidera.  Elizen arteko biblia   Lk 8,27

Izan ere, haren merituei esker, itsu eta gor, mutu eta herren, urmindu eta perlesidun, deabrudun eta legenardun, itsasoan galdutako eta gatibu, denek aurkitzen dute erremedioa, eta edozein gaitz, premia edo arriskutan aurkitzen direnei laguntza ematen zaie.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 836. orr.

2 izond deabruak hartua.

Emakume deabruduna San Geminin.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 452. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

deabruduna sendatu (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus