Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bezatzaile 1 izond/iz animaliak bezatzen dituen pertsona.

Bertsolariak pozez barre eragingo digu tarteka pailazoen antzera; zirrara ere bai inoizka, lehoiak gobernatzen dituen bezatzailearen moduan.  Andoni Egaña   «Hogeita bina», 2004 - 9. orr.

Jauzi amorratu batez, bere bezatzaileari sabela zabaldu behar dion piztia asaldatu baten jauziz, igaro nuen alderik alde gela osoa, hura harrapatzeko, estutzeko, akabatzeko!...  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 329. orr.

Ziminoa ekarri zutenean, alaitasun handiz jauzi egin eta besarkatu zuen bere bezatzailea.  Harkaitz Cano   «Neguko zirkua», 2005 - 69. orr.

2 (hitz elkartuetan bigarren osagai gisa)

Orga hartan tigre-bezatzaile bat zetorren.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 206. orr.

Nola sartu ote da piztia basorat, hura basokoa ez bada, baina zelai zabaletakoa, tigre-bezatzaile andaluzak argi eta garbi erran zigunez...?  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 212. orr.

Sekulako zaratak ateratzen ziren handik, eta pailazo lokatu bat Tomahawk edo Trumoi Burrunba izeneko piztia-bezatzaile apatxe beldurgarria lanean ikustera sartzeko deika ari zen oholtza gainetik.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 49. orr.

3 irud/hed

Teknikoki bizi gara, ordea, gizakia delarik Naturaren bezatzaile, gizakia delarik ingeniari: horren kontra mintzo denak ez luke zubi bat iragan beharko ere, halakoak ez baitira Naturak eraikiak, nik dakidala.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 160. orr.

Bezatzaile aparta da edonorentzat inoren aurrean barregarri geratzea.  Harkaitz Cano   «Neguko zirkua», 2005 - 122. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

tigre bezatzaile (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus