Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
bengantza iz mendekua.
Jendajerik negartienak, ijitoenak eta deserrotuenak, erlijioa eta karitatea aitzaki, herrian herriko jende izandun errotua urrikaltzeko erabiltzen zuten martingala dela eske kanten hori, eta urrikaltzen ez zenari bengantza. Patziku Perurena «Trapuan pupua», 2001 - 81. orr.
Nik ere hartu beharko diat bengantza! Xabier Mendiguren Elizegi «16 ipuin amodiozko», 2002 - 78. orr.
Uretan bengantza hartuko duela dio behin eta berriz. Berria - Kirola 2004-08-25
-Egia bai noski -Basokoak berriz- baldin eta buruko adi argia nahastuko ez baligute muzin-zaputzek; izan ere, asko direnean, bengantza dirudite. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 132. orr.