Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

belarridun 1 izond belarria edo belarriak dituena.

Ez luke sekula bilatuko esanaren gusturik beldurgabeko euskarazko jende belarridun bakanek bilatzen duten tokian.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 70. orr.

2 irud/hed

Hondoan, besaulki belarridunean jarririk, kezko laino urdinkararen atzean, lehendakaria zegoen.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 105. orr.

Jaun batekin egin zuen topo aurreneko kale-kantoian, hark ere oihal gaztainkaraz forraturiko beroki hartz-larruzkoa soinean eta neguko txano belarriduna buruan.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 207. orr.

Jantziak ere oso luzeak, zorua garbitzen zuen purpura-koloreko kapa eta takoi altuko bota belarridunak.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta Azkabango presoa» - J.K. Rowling, 2002 - 13. orr.

Zilarrezko belarridun oinetakoak erabiltzen zituen, galtza bularrekodunak, lebita tabako-kolorea.  Josu Zabaleta   «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 131. orr.

Galtzak more-kolore, zapata zilarrezko belarridun eta zurrumadunak.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 109. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus