Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

barnekoi 1 izond barrukoa, sakona.

Argi antzeko zerbait maite dut, mintzo edo usain edo janari, edo laztan antzeko zerbait maite dut, ene Jaungoikoa, argi, mintzo, usain, janari laztan barnekoia maite dudanean.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 242. orr.

Musika alaia, tristea, espirituala, barnekoia... mota guztietako sentierak aurki daitezke Mozarten pianorako konposizioetan.  Berria - Kultura   2006-01-27

Libre da bere benetako nortasunera itzultzeko, beste zentzumenen mundu barneko eta barnekoira: ia berrogeita hamar urtez bere etxe izan zuen hartara itzultzeko, hain zuzen.  Xabier Olarra   «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 157. orr.

2 bere baitara bildua bizitzeko joera duena. ik barnerakoi.

Izaeraz barnekoia, militante serioa iruditzen zaizu; jantzia eta langilea.  Rafa Egiguren   «Mentxakaren aitorpena» - Jose Ramon Goikoetxea, 2006 - 90. orr.

Gizakia barnekoi egin ohi da, eta bakea gordetzen du edozein nahigabetan, zirkinik egin gabe, atsedenaldi lasaian.  Joan Mari Lekuona   «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 94. orr.

Gaztetan, diotenez, barnekoia zen, umore txarra zuen.  Berria - Kultura   2006-04-11

Dena zen zabal, baina aldi berean barnekoi eta, nolerebait, sekretua.  Juan Garzia   «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 108. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus