Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bandolero 1 iz eremuan lapurretan aritzen den pertsona armatua. ik bandido.

Bandoleroa izan nahi zuela, aberatsei dirua kendu eta pobreei emateko.  Joan Mari Irigoien   «Oilarraren promesa», 2003 - 62. orr.

Gizon tantaia, garaia, hanka mehea, alkandora zaharra beti sabeleraino irekia, begirada ilunekoa, basotik ateratako bandoleroa zirudien Miguel Sierrak.  Jon Maia   «Riomundo», 2005 - 43. orr.

Apez, fraile, monje, erromes, eskale, bandolero eta beltzeria guzia, gogoak emanala zerrikeria, lapurreta, hilketa eta belzkeria egiten...  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 53. orr.

2 (izenondo gisa)

Nola-hala, kosta ahala kostarik, Bilbo "kankailu bandoleroen" setiaketatik jaregiteko.  Txillardegi   «Putzu», 1999 - 225. orr.

Beti jendaje gaizkile bandolero basatien esku egondua izatean, infernuko deabruak hartutako gaztelua zela arrunt sinetsia zeukan inguruko jendeak.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 124. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus