Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Bere morroiei eta laborariei baldres, frikun, mandil, malmutz deitzen zien, Kixoteren gisako hitz horiek erabiltzeagatik besterik gabe.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 225. orr.

Gizonak behin ikusi zuen zalditegian, zapi zuria buruan, soineko baldres zakarra gorputzean, simaur biltzen.  Felipe Juaristi   «Itzarri nahi ez zuen printzesa», 2002 - 169. orr.

Ezein forma ezagunetan errenditzen ez zen hodei baldres horrekin.  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 45. orr.

Bere takoidun zapaten gainean pauso labur eta baldresak emanez.  Joxean Agirre   «Romain zen bere izena», 2003 - 122. orr.

Isiltasuna zabaltzen da ahotik ahora, eta baten batek, meeka eta beeka, balada baldres bati ekiten dio.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 116. orr.

Bere ibiltzeko modu baldres eta aldi berean miragarria irudikatzen ari nintzen, funanbulista bat galtzadaren gainean bezala mugituz agertu zenean.  Joxean Agirre   «Romain zen bere izena», 2003 - 85. orr.

Gerrari leporatu dio gizonen gogorkeria, gizonen arreta gutxia, gizonen heziketa baldresa.  Felipe Juaristi   «Airezko emakumeak», 2003 - 164. orr.

Ados, ergel eta baldres jokatu dut, baina sinets iezadazu arren: ez nau gizabide on, ausart eta zozo batek baino gidatu honetan guztian.  Joxan Elosegi   «Durduzaz eta dardaraz» - Amélie Nothomb, 2003 - 116. orr.

Hori aspaldiko afera zen, ordea, eta orain baldres nenbilen halako malkarretan, zorrotz gertatu behar baina, aldi berean, sobera nabarmendu nahi ez.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 341. orr.