Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
balantzatsubalantzati 1 izond balantza egiteko joera duena. ik balantzakor.
Halako batean, kantariak abesti bat amaitu ondoren, hor hurbildu zaio saihets batetik Hauster, poliki, pauso balantzatiz, eta zerbait esaten hasi zaio belarrira. «Kuskue tanden», 2004 - 45. orr.
Haratago dago, bere gogoeta isil balantzatian barrenduta. «Kuskue tanden», 2004 - 217. orr.
2 (adizlagun gisa)
Boulevarda zeharkatu, ataria bilatu, eskailerak igo... besarkatuta, balantzati jolasean. «Kuskue tanden», 2004 - 211. orr.
Eta oraindik balantzati jaikitzen zen, lurrera ez erortzeko eskuak luzaturik, Sami laguntzera etor zedin deituz. Josu Zabaleta «Fantasiazko ipuinak» - Guy de Maupassant, 2000 - 288. orr.
