Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

babalasto (orobat baba-lasto g.er.) 1 iz babaren lasto edo zurtoina.

Euskarazko babalasto, babalore, babazaku, babazorro, eta antzekoak ere, ingurutsu horretan dabiltzala ematen du.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 57. orr.

Babalorea beste babalasto bati lore-botaka hasi da, esanez zuztarrak zapaltzen zizkiola, tipulak lehertzeraino.  Xabier Olarra   «Estilo-Ariketak» - Raymond Queneau, 2005 - 221. orr.

-Babalastoa -dio Wendyk- xaboiarekin itsasten saiatu zen, eta ezin zuenez, negarrez hasi zen, eta esnatu egin ninduen, eta josi egin nion itzala.  Julen Gabiria   «Peter Pan» - James Matthew Barrie, 2004 - 217. orr.

2 izond/iz ergela.

Mutiko babalastoa errege.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 57. orr.

Historiaren seinaleak ez dira sekula garbiak eta, horregatik, ez da harritzekoa Luis XVI.a bezain begi-labur asko eta Bi Sizilietako errege bezain baba-lasto ugari egotea letren errepublikako idazleen artean ere.  Anjel Lertxundi   «Mentura dugun artean», 2001 - 57. orr.

Politikoki zuzenak bihurtzen gara gu ere, eta hor dabil babalasto bat lege bat eskatzen txiste guztiak debekatzeko.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 149. orr.

3 (izenlagun gisa)

Atzean Eñaut, beste norbaitek babak eltzetik noiz aterako itxaroten, guztiz babalasto Axierren atzean.  Sonia Gonzalez   «Ugerra eta kedarra», 2003 - 118. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus