Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

burruntzali (orobat burduntzali g.er.) iz janaria plateretan banatzeko erabiltzen den koilara handia.

Berak banatu digu zopa, kirten luzeko eta onil itxurako burruntzali xelebre batekin.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 108. orr.

Amak pertza jaitsi eta bertan burruntzalia sartu zuen.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 210. orr.

Baina hau ez da, pentsatu zuen zopa burruntzaliarekin zerbitzatuz, hitzez esaten den zerbait.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 84. orr.

Emakumeak, burruntzalia eskuan, zopa botatzen zuen katilu hori batzuetan.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 46. orr.

-Laranja-kolorekoa, Longbottom! -esan zion Snapek burlaizez, burruntzaliaz pertzetik edabe pixka bat atera eta goitik behera botaz.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta sorgin harria» - J.K. Rowling, 2000 - 105. orr.

Ezer esan ez eta burruntzalia amari pasatzea erabaki zuen.  Harkaitz Cano   «Neguko zirkua», 2005 - 163. orr.

Anai-arrebok errietan hasi ginen, denok nahi izaten genuen-eta lehen burruntzalikoa.  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 210. orr.

Hau esanda, burruntzali handi bat hartu, suil-erdi haietako batean sartu eta antzara pare bat eta hiru oilo atera zituen.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 142. orr.

Amaren arreoko burruntzali kirtena, aitona zenaren kutxarea.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 300. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus