Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
burlariburlakoi 1 izond burlazkoa.
Ahoa handizki irekitzen zuen mintzatzean eta kokotseko bizar desordenatuaren artetik, karkara burlakoietan zinpurtzen zen oroz, hortzik gabeko sabaia jazartzen zitzaion. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 62. orr.
Gordelekuko ardura zuten mutilek halako zerbitzuzko begikotasun, burlakoi, ironiko samar bat hartu zioten segituan. Josu Zabaleta «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 18. orr.
2 (adizlagun gisa)
-Grand Hotel irakurtzen dutelako, lainezak -esan zuen Nestok, burlakoi. Josu Zabaleta «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 131. orr.
-Eta zer atera duzu horretatik? -galdegin zion Eligiok, burlakoi, baina adiskidetsu. Josu Zabaleta «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 35. orr.
