Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

brillante 1 iz diamantea.

Harribitxirik ere bazegoen kutxan, eta luma zuriz zein gorriz apaindutako maskarak, brillantez jositako harrizko idoloak.  Xabier Aranburu   «Alkimista» - Paulo Coelho, 2001 - 224. orr.

Cadinek Montreuileko lorezain handien alabak ikusten zituen, beren arrosen erdian etorriak, eta txunditurik geratzen zen haien brillante eta Valencienneseko farfailei begira.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 244. orr.

2 izond distiratsua.

Galipota belztuta dago euriaren eraginez, dena brillantea bihurtu da.  Eider Rodriguez   «Eta handik gutxira gaur», 2004 - 112. orr.

Bere kapela koipetsu brillantea bakarrik zeukan agerian.  Anton Garikano   «Bederatzietatik bederatzietara» - Leo Perutz, 2003 - 79. orr.

Literatura unibertsaleko idazlerik brillanteenetakoa.  Unai Elorriaga   «Van't Hoffen ilea», 2003 - 118. orr.

Literatura unibertsaleko esaldirik brillanteenak irakurtzen ibil naiteke agian eta ez ditut behar bezala estimatzen, oinak hotz ditudalako.  Unai Elorriaga   «SPrako tranbia», 2001 - 95. orr.

Txaplik apurtu zuen mutualdia, ohi zuen gisan, galdera brillante batekin: [...].  Unai Iturriaga   «Berandu da gelditzeko», 1999 - 122. orr.

Berehala ohartu zen matematikak milaka urte dituela eta alferrik ari zela gogoeta horretan, Kristo aurreko greziar batek egin zuela gogoeta hori, askozaz modu brillanteagoan.  Unai Elorriaga   «Van't Hoffen ilea», 2003 - 28. orr.

Giulianiren azken ideia brillantea: bezeroek dantza egiterik izanen badute, kabaret lizentzia eduki beharko du taberna horrek.  Harkaitz Cano   «Piano gainean gosaltzen», 2000 - 27. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus