Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

botatzaile (orobat botatzale) 1 izond/iz botatzen duena.

Behar ez diren gauzen atxikitzaile zirea ala botatzaile?  Menane Oxandabaratz   «Ez da musik», 2006 - 87. orr.

Erdi Aroan heriotzera kondenatutako asko, uretara botatzen ziren, endemas emakumeak, eta botatzaileari nafar erromantzean "el que lo yto al agoa" [...] esaten omen zaio.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 271. orr.

Bakarrik kanpo daude Estatu Batuak, eta hek dira delako gasa horien botatzale haundienak.  Herria   2001-08-02

2 (hitz elkartuetan lehen osagai gisa)

Dutertreri begiratzen diot, nire karta-botatzaile eta behatzaileari.  Josu Zabaleta   «Gerrako pilotu» - Antoine Saint-Exupéry, 2003 - 22. orr.

Frantzian, berrogei milaren bat azti, igarle, ezkutu-ikusle eta karta-botatzaileren artean banatzen da urtero ehunka eta ehunka mila milioi liberako etekina ematen duen negozioa.  Juan Garzia   «Sagua, eulia, eta gizakia» - François Jacob, 2004 - 23. orr.

Arbola botatzalek ari baitituzte alabainan desmasia haundiak egiten oihan horietan.  Herria   2002-09-05

Isturitzeko "Irrintzina" musika taldeak eta Aiherra eta Isturitzeko haur lore botatzaileek parte hartuko dute.  Herria   2005-06-02

Daitekeen azken beltzena, bai, baina buru-botatzailea burujabe eta bere hitzaren, erabakiaren eta askatasunaren jabe dela erakusten duena.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 205. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus