Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
bizkorragotu, bizkorrago(tu), bizkorragotzen da/du ad bizkorrago gertatu.
Asasinatzaile ezezagun baten eskuetan hil behar zuen kondenatuak, iradoki zuen Nolan-ek, inguramendu berariaz dramatiko batean, herriaren irudimenean josirik gera zedin, hala matxinada bizkorragotzeko. Juan Garzia «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 100. orr.
Hala eta guztiz, nire aurkako ohitura bizkorragotu gogotik egiten zitzaidan, nahita etorria bainintzen nahi ez nuenera. Imanol Unzurrunzaga «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 229. orr.
Neska ez zegoen oker, zeren, lagunak agurtu, eta itzultzearekin batera, Abasek zuzenean jo baitzuen beragana, begitartea emozioak mudatua, urratsa bizkorragotua. Patxi Zubizarreta «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 65. orr.