Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

biziatu (ETCn 144 agerraldi), bizia, biziatzen 1 da/du ad biziora zaletu edo makurtu.

Bizioak kalte egiten badio osasunari, eta osasuna ona dela inork ez du zalantzarik, bizioak hondatzen dituenak onak dira; eta bizioak hondatzen dituenak bakarrik biziatzen dira.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 201. orr.

Egiteak ematen du noski bere poza, baina, itsutu egiten du: aspertu edo biziatu; ez egiteak hainbestetsu.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 315. orr.

Berrikitan akulatu ikerketa batzuek salatzen dute gero eta gazte gehiago, hirietan bainan ere baserrian berdin, biziatzen direla, eta gero eta goizago, haxix drogakiari.  Herria   2004-04-22

Zonbait segurik berak ere drogari biziatuak, sos poxi baten egiteko droga eskaintzen artzen direnak.  Herria   2002-07-25

Jaungoikoa da, beraz, biziatu edo gaiztotu ezin daitekeen ongi bakarra.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 201. orr.

2 irud/hed

Izan ere, Eskrituraren exegesia, bai juduena eta bai kristauena ere, neurri handiz, testuak hitzez hitz hartu nahi izateak biziatu du.  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 247. orr.

3 (era burutua izenondo gisa)

Gizon gaixto eta biziatuz betea da. Gauza biziatu guztiak onak dira.  Piarres Aintziart   «Santiago oinez», 2000 - 124. orr.

Tripazaia, emakoia, drogadiktoa begi bistako biziatuak dira.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 259. orr.

Holakoei nik ez dut den gutieneko kasurik egiten, nornahitaz nolanahika baliatu nahi duten biziatu tzar batzuk baitiraøø  Janbattitt Dirassar   «Bihotzeko mina», 1997 - 19. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus