Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bihurkari 1 izond bihurtzen dena.

Esaten da bihurkari berauek aingeruak bihurtu egiten direlako "aldizka gizon, aldizka emakume, aldizka haize edo izpiritu, aldizka aingeru".  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 119. orr.

Horrela, ahalezko deskribapenen espazio artikulatu bat irekitzen da: harreman primarioen edo benetakoen sistema, bigarren mailako harremanen edo harreman bihurkarien sistema, eta zehatz-mehatz diskurtsiboak dei daitezkeen harremanen sistema.  Xabier Arregi   «Jakitearen arkeologia» - Michel Foucault, 2003 - 55. orr.

Ezpata bihurkariaren su-garra.  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 119. orr.

Iluntzen hasia zegoen, eta urrutian, mendian behera, errepide bat antzeman genuen bihurkari, eta, ondoren, argi txiki batzuk distiraka.  Rafa Egiguren   «Mentxakaren aitorpena» - Jose Ramon Goikoetxea, 2006 - 242. orr.

2 aditzez mintzatuz, ekintzaren ondorioa subjektu egilearengan egokiarazten duena.

Eta -wa-yinn-fa- aditzaz den bezainbatean, -nèfe-'arima' hitzaren denominatibo baten forma nifal-a da ('pasibo-bihurkaria').  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 170. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus