Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

bigungarri 1 iz biguntzeko erabiltzen den gauza.

Bizkarraren atzean bigungarri bat ipini zuen, barruan artile harroa eduki beharrean Errusiako ostatuetan adreiluaren edo harri-koskorraren antz ikaragarria duen gai batez beterik egon ohi diren kuxin horietako bat, hain zuzen.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 24. orr.

Hiru hankako ohe estu bat hormara hurbildu, eta lastaira-antzeko bigungarri txiki bat ipini zuen gainean.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 22. orr.

Begiak itxi, eta bigungarrian jarri zuen burua.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 324. orr.

Aurpegi gainean bigungarri bat ipini eta ito egin zuen.  Gotzon Garate   «India harrigarria», 2001 - 79. orr.

Bigungarriz estalitako atetxo baten aurrean gelditu ziren.     «Loroaren teorema» - Denis Guedj, 2006 - 492. orr.

Bigungarri goxotan bildu oinek zeramaten melodia, eta hatzek, berriz, bariazio eskala bat jotzen zuten, hutsalki, nota-sail bakoitzaren ondoren.  Irene Aldasoro   «Dublindarrak» - James Joyce, 1999 - 82. orr.

Erlojuak, kanpaiak, iratzargailuak, telefonoak, ate bigungarriz estaliak, igogailuko zurrumurruak, barreak, musika eroa, jasanezina.  Eskarne Mujika   «Berdin dio» - Agota Kristof, 2005 - 26. orr.

2 irud/hed

Urtetan gora joanik, etsi zuelako seme-alabek etxetik alde egiten dutenean uzten duten hutsunera, eta bere bizitzari babesgarria eta bigungarria jarria ziolako gehiegi ez sentitzeko bereizte horren zartakoa.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 178. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus