Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
afalosteafalordu (orobat afal ordu g.er.) izond afaltzeko ordua.
Eta, hala, heldu zen afalordua; joan nintzen, kontsolamendu harekin, afaltzerat. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 172. orr.
Solasean ari izan ginen hirurok afalordua arte. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 282. orr.
Igurikitzen nuen emakume hura afalorduan berriz ikustea; baina ondoezik zela eta oheratua zela erranarazi zuen. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 93. orr.
Hirugarren egunean, finean, afalorduan, historia harrigarri hura gertatu zitzaigun. joan ziren biak Ubarneko dama-damatxoenganat, itzuli ziren etxerat afalordurako, arrai eta alegera, eta, noiz eta afaltzen hasi baikinen, aitak erran zuen: [...]. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 156. orr.
