Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
augurioaugure (orobat augur) iz igarlea.
Mary Ann augure ona izango litzateke. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 30. orr.
Erromatarren artean ohitura zen, garrantzi handiko egintza edo eginbehar bati ekin aurretik, augur edo estatuaren igarleengandik arrastoren bat lortzea, emaitza gertagarrienari buruz. Xabier Olarra «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 41. orr.
Aspaldiko urteetan lantzen ari zen poema baten "Augure-Kantu", "Atari-Kantu" edo besterik gabe "Hitzaurre-Kantu" delakoan bildurik omen zeuden. Juan Garzia «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 158. orr.
