Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

alper1 1 iz nekazaritzan, lurra zapaltzeko erabiltzen den tresna.

Eta beronen atean etxeko alperra: ardatzetik burdinazko urkuluaz eta pertikaz hornitua.  Txillardegi   «Labartzari agur», 2005 - 42. orr.

Ordea, leku hori, partez edo osorik betelanez osatutako lurra bada, arreta handiz sendotu beharko da alperra pasatuz.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 3210. orr.

2 alper-harri

Orain ez dago "bideko"rik, gasoilez dabiltzan traktoreek ordezkatu dituztelako; zoragarriak ziren, ordea, lurrunez funtzionatzen zuten zapalgailuak bezalaxe eginak, baina aurreko alper-harria gabe.  Koldo Biguri   «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 263. orr.

Harrigarria bai, harlandutzar haiek haraino garraiatu izana, gurpila ezagutu gabe, eta beraz, ezta alper-harria ere, noski.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 63. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus