Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
azpikotu, azpiko(tu), azpikotzen du ad azpiko egin, menderatu.
Borreroak beretzat hartu zituen haren jakatxoa, haren mahuka josturatik askatuak, eta oihal finezko txano eder bat, marta-larruz azpikotua, zeina ostatu-etxe on batean lapurtua baitzuen. Juan Garzia «Bizi alegiazkoak» - Marcel Schwob, 2002 - 113. orr.
Ba omen zeuden, baina bi besterik ez: ondo ixten ez zuen zuri bat, 350 pezeta balio zuena, eta beste bat beltza, barrutik eztainuzko xaflaz azpikotua, zeinarengatik 450 pezeta eskatzen zuten. Ramon Saizarbitoria «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 415. orr.