Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Arima edo esentzia (karaktere, etc.) espainolaz autua ez da izaten, arima edo esentzia berba espresuki aipatzen denean bakarrik, noski.  Joxe Azurmendi   «Espainiaren arimaz», 2006 - 25. orr.

Bien bitartean, iskanbila baretua zen eta Druida Nagusiak bere autuarekin jarraitu zuen.  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 32. orr.

Pentsatuko duanez, lantokian ordurako ondo jakinean zegoan mundu guztia kontuaz, eta modu arraro samarrean begiratzen zidatean: italiarra zen sailburu bakarra nintzelako ere bai noski, eta ondo ere ondo imajina nitzakean nire bizkarrean erabiliko zituzten autuak.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 275. orr.

Handiagoa bide zen Pizkunde garaiko autu edo solasen eragina.  Berria - Kultura   2004-05-11

Dibortzioaren autuak etxe barruan eztabaidatu behar dira, eskandalurik gabe.  Andres Urrutia   «Frantziako kode zibilaren lehen proiektua» - Jean di Portalis, 2000 - 73. orr.

Tira, geure autura etorrita, hurrengo egunetan ez nuen Luela ikusi, eta horri esker lasaiago ibili nintzen bizkarrean neuzkan loturak noiz kenduko zain.  Javi Cillero   «Hollywood eta biok», 1998 - 152. orr.

Zer-nolako zentzugabekeria zen hiriko biztanle guztiek aho-mihitan zerabilten autu hori?  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 276. orr.

Inork ez dezala pentsa, ordea, balio estetiko edo estilistikoen galbahea erabili dugunik: idazle nagusien maisulan onetsiak eta ezezagunen zirriborro ia galduak maila berean jarri ditugu, literatura gorenaren aldamenean ardandegietako autu-mautuak eta egunkarietako hitz gurutzatuak.  Iñaki Arranz   «Hitza azti», 2006 - 17. orr.