Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

aupatu, aupa(tu), aupatzen 1 du ad jaso, goratu.

Beraz, denak bildu nituen eta dohakabe horien izpiritua aupatzeari ekin nion.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 144. orr.

Gogoan har itzan hiri bonbardatu horien argazkiak: jendea hilik eta etxeak lur arras, baina komunak, hodi zutikakoen gainetik aupatuak, tente oraindik ere zerurantz harro begira.  Joxan Elosegi   «Durduzaz eta dardaraz» - Amélie Nothomb, 2003 - 146. orr.

Eta hitza betetzeko tenorea ere ailegatu zitzaion, inguru hartan gero eta etxe erraldoiagoak aupatzen zituela.  Joan Mari Irigoien   «Oilarraren promesa», 2003 - 123. orr.

2 du ad goraipatu.

Euskaraz ari den idazlea, gehienetan, herriaren alde dabilelako aupatzen da, eta arrazoi horregatik, goi mailan jartzen.  Ana Urkiza   «Zortzi unibertso, zortzi idazle», 2006 - 289. orr.

Barre karkailaka aupatzen genituen txisteok, ez onak edo gatzdunak zirelako, juduen bizkar ari ginelako baizik.  Anjel Lertxundi   «Ihes betea», 2006 - 52. orr.

Horratx jendaje berbera, han aupatuz, hemen umilatuz, bi nazio eredu, elkarren etsai, sortzera etorria.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 120. orr.

Beharbada hala uste duelako dio hori, edo horixe sinetsarazi nahi dizuelako, bihotz eman eta zuen aupatzeko.  Xabier Montoia   «Elektrika», 2004 - 119. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus